W Indonezji temat małżeństwa oraz szeroko pojmowanej rodziny znacznie różni się od typowo europejskiego postrzegania i zasad. Po pierwsze, na wesele w Indonezji może zostać zaproszony każdy, kto choć w małym stopniu zna Parę Młodą. Lista gości zaproszonych na indonezyjskie wesele może być więc doprawdy imponująca. Rekordowa liczba zaproszonych na uroczystość sięgać może nawet kilku tysięcy osób, co w polskich realiach jest raczej trudne do wyobrażenia. Większość osób, które zostały zaproszone na uroczystości uczestniczy głównie w najprzyjemniejszej części dnia, czyli bawi się na weselu. Na ceremonię samych zaślubin zazwyczaj udają się najbliżsi oraz rodzina, chociaż nie jest to zamknięta zasada. Jeżeli ktoś z zaproszonych decyduje się odmówić przyjścia na wesele, odbiera się jego zachowanie tak, jakby znieważył Parę Młodą, a także pozostałych członków rodziny. To symbol braku szacunku i życzenia nieszczęścia. W Indonezji mówi się, że człowiek staje się w stu procentach dorosły właśnie wtedy, gdy się żeni lub wychodzi za mąż. Przywiązuje się tam wagę do tego, aby do ożenku doszło jak najszybciej. Presja działa na związki każdego rodzaju, także na związki homoseksualne.
W niektórych rejonach Indonezji zawieranie małżeństwa ma znacznie szerszy symbol, niż tylko następstwo uczucia wiążącego dwoje ludzi. W rejonie Sumaru często małżeństwo zawierane przez młodych ludzi traktowane jest jako rodzaj przymierza między poszczególnymi rodzinami. Jawajczycy bardzo silnie zwracają uwagę na status społeczny i materialny potencjalnych narzeczonych. Tam także istnieje największy odsetek rozwodów. Małżeństwa zawierane między przedstawicielami różnych grup etnicznych zdarzają się tam coraz częściej, co niewątpliwie związane jest z łączeniem się skrajnie odmiennych kultur. Takie związki małżeńskie funkcjonują zazwyczaj w obszarach miejskich oraz w elitach wykształconych mieszkańców Indonezji. Mimo że większość mieszkańców Indonezji to przede wszystkim muzułmanie, nie da się ukryć, że tutejsze kobiety cieszą się bardzo wysokim statusem społecznym. Na terenie odmiennych grup etnicznych stopień szacunku do kobiet jest zróżnicowany. Mężczyzn naturalnie traktuje się jako jednostkę przywódczą, do nich należy władza ustawodawcza. Kobietom z kolei narzucono zadanie strzeżenia rodziny oraz gospodarstwa domowego, czyli klasyk.
Jawajczycy na przestrzeni wieków przybrali sposób myślenia, że istota kosmosu w nierozerwalny sposób oddziałuje na ślub. W ich rozumieniu małżeństwo nie składa się wyłącznie z dwóch osób, ale także z szeroko pojętej rodziny, krewnych, społeczeństwa oraz spraw określanych jako nadprzyrodzone. Jeśli bierzesz ślub w Indonezji – automatycznie wyrażasz tym czynem zgodę na wejście do rodziny wybranego małżonka. Także mąż automatycznie przynależy do rodziny wybranej żony. Aby miłość przetrwała ja najdłużej, zaślubieni małżonkowie kierują swoje modlitwy do przodków. Mają oni czuwać nad bezpieczeństwem i intensywnością uczucia. Chronić maja także związek przed szkodliwymi ingerencjami osób trzecich, pragnących zniszczyć cudzą miłość dla własnych korzyści.
